Dinsdag 15 januari 2008: Chiang Mai

Na een hotelontbijtje hebben we vliegtickets naar Phuket gekocht (1800 bath pp). Vervolgens zijn we met een Songhtaew (rode, open taxibus) naar Bo Sang gegaan. Daar zijn allerlei (erg toeristische) handcraftfabriekjes waar ze parasols, houtsnijwerk, zijde en zilverwerk maken. In de boekjes en op internet werd aangeraden om een taxi te nemen en die steeds bij je te houden. Daar hadden wij geen zin in, dus we zijn lopend gegaan. Dit had als voordeel dat we onderweg een verborgen marktje tegenkwamen en bij een eethuisje langs de kant van de weg gegeten hebben. Daar hadden we anders zo voorbij gereden. Onze voeten vielen er aan het eind van de dag natuurlijk wel bijna af van moeheid, maar dat was het waard.

Het dorp Bo Sang is op zich wel te missen. Het was allemaal wel leuk om te zien (we hadden geen idee hoe zijde gemaakt werd), maar het was allemaal leuk voor heel eventjes.

Eerst zijn we bij de parasols geweest. Het was leuk om te zien hoe het proces van het maken van een parasol gaat, maar de beschildermensen die je portomonnee, t-shirt of wat dan ook kunnen beschilderen vonden wij erg opdringerig. Verder kon je overal wel rustig kijken.

En tussendoor dus de markt. Je blijft je ogen uitkijken en je verbazen over wat er allemaal te koop is en hoe het gepresenteerd wordt.

Zijde wordt gemaakt door zijderupsen. Zij wikkelen zich in een cocon en als ze groot genoeg zijn worden ze in heet water gestopt en dan halen ze met een soort spinnenwiel de draad eraf.

Tussendoor aten we weer een bordje (behoorlijk pittige) pad thai langs de kant van de weg

We hebben nog een zilverfabriek (niet echt boeiend, vooral verkooppraatjes) bezocht en een houtsnijwinkel waarvan vooral de werkplaats leuk was om te zien.

Je kunt met allerlei excursies vanuit Chiang Mai naar 1 van de bergstammen, maar omdat de meesten vooral toeristenvermaak zijn wilden we dat niet doen. Bij onze combinatietocht van morgen zit wel een bezoekje aan de Akhastam, maar zij schijnen nog in een origineel dorp te leven met alleen een paar kraampjes met de bekende houten ratelkikkers, sieraden enz. Om meer over deze stam te weten te komen zijn we naar het Hilltribemuseum gegaan. Dit museum belicht het wonen en leven van de vele bergstammen in Noord Thailand. We hadden maar een uurtje voordat het museum dicht ging, maar dat bleek genoeg te zijn. In het museum bleek vooral de afdeling op de begane grond erg interessant. Veel informatie en mooie dingen om te zien. Het museum lag aan een meer waar allemaal restaurantjes in hutten op palen omheen lagen. Daar hebben we nog even wat gedronken. Ik kreeg tegen die tijd een opkomend verkoudheidje. Dat was jammer...

Een taxi terug bleek niet mee te vallen. Die reden daar nl niet. We zijn uiteindelijk op de gok meegereden met iemand die af en toe met zijn privé auto taxiritjes doet. Beetje spannend zo op de gok bij een wildvreemd iemand in de auto, maar het bleek een erg vriendelijke man en hij zetten ons voor een zeer beschaafd bedrag bij ons hotel af.

In de buurt van het hotel hebben we een visloempia en eiermie gegeten en daarna heeft Maarten een hele massage en ik een voetmassage genomen. Voor mij een eenmalige actie, maar Maarten is erg enthousiast over de massages.

Na even lekker lezen in het hotel zijn we rond half 8 een eetzaakje gaan zoeken. We proberen steeds een plek te vinden waar weinig toeristen zitten en dat is ook nu gelukt. Stirred fried crispy chicken with chinese broccoli en stirred fried vegetables with chicken. Was weer prima.

Na het eten wilden we nog een toetje en dus zijn we de grote eetstalletjesstraat vlak bij ons hotel afgelopen. We hebben iets poffertjesachtigs genomen, maar het proefde erg ongaar, dus na de tweede hap zijn we maar gestopt met eten. Na nog een zoet gefrituurd dingetje was de dag alweer om en gingen we terug naar het hotel.