Donderdag 10 januari 2008: Nationaal park Khao Yai

De jungletocht in Khao Yai:

Om 06.00 uur genieten we eerst van een stevig ontbijt in Eco Valley Lodge voordat we naar Khao Yai National Park vertrekken. Voordien krijgt u van ons speciale sokken en spray om onprettige insecten te weren. Rond 08.00 uur gaan we van start met een wandeling van 2 tot 3 uur door verschillende gebieden. Op die manier krijgt u een goede indruk van de natuurlijke vegetatie en haar bewoners. Luisteren naar de geluiden van de jungle is een bijzondere ervaring. Na een korte stop bij het bezoekerscentrum rijden we door het park naar Khao Kiew, vanwaar u op 1188 meter hoogte een schitterend uitzicht heeft. Hier gebruiken we ook de lunch. Vanaf dit hooggelegen punt rijden we naar Haew Suwat, een van de grootste watervallen van het nationale park. Neem gerust een duik in het bassin onder de waterval, maar dat is niet verplicht! Het is dan ongeveer halfvijf en de bewoners van het oerwoud ontwaken langzaam maar zeker. We rijden naar een uitkijktoren in een open gebied om enkele dieren in hun eigen leefomgeving te bekijken. Na zonsondergang brengen we u terug naar het hotel.

Hier hadden we ons enorm op verheugd. Na een toeristenontbijtje van een smakeloos stukje ham en worst, een halfgaar ei, heerlijk stokbrood en nergens naar smakende bacon werden we met de 3 Denen in de pickup gestopt en gingen we op pad.

Om 7.15 uur vertrokken we. Tijdens de rit door het park hing de gids aan de achterkant van de truck om wild te spotten. Al snel zagen we makaken en hornbills in de bomen. Super.

De gids wilde heel graag dat ik een foto zou maken door de verrekijker heen. Dat lukte niet goed dus hij wilde het zelf ook proberen. Het is hem ook niet echt gelukt, maar de vastberadenheid waarmee hij het aan het proberen was, was echt geweldig om te zien.

                                                                       

De apen zelf waren natuurlijk ook geweldig.

                                                         
                                                                       

Hierna gingen we door naar het bezoekerscentrum, maar dat vonden we niet zo boeiend. De jungletocht daarentegen was erg leuk. We zijn ook nog even bij een uitzichtpunt gestopt.
We liepen een route die behoorlijk dwars door het bos ging.

                                                                        

We hadden heel veel van die echte junglegeluiden verwacht, maar die waren er niet. Ook de natuur was anders dan we hadden verwacht. Het was meer een dichtbegroeid bos met bijzondere bomen. En bijzondere bewoners, want na een tijdje in rustig tempo gelopen hebben zei de gids ineens dat we stil moesten staan. Hij had olifanten gehoord. Toen was het hek van de dam. Met een noodvaart speerde hij er vandoor. Dus wij erachteraan, met dezelfde vaart, maar beduidend minder behendig. Een van de Denen stootte keihard zijn hoofd aan een of andere uitstekende boomstomp, maar er was geen kans te informeren hoe het met hem ging. En toen we dan na een minuut of 15 stopten met rennen had hij pas de kans eens aan z'n hoofd te voelen. De gids hoorde nog steeds olifanten, maar de Denen bleven steeds hard praten en ons lopen maakte veel te veel herrie, dus hij ging even alleen kijken. Na een tijd kwam hij terug. Hij had een spoor gevonden en dat gingen we volgen. Gelukkig dit keer in een voor ons ook te behappen tempo. We vonden olifantenpoep en sporen, maar daar bleef het bij. We kwamen bij een dicht stuk bos waar ze in zouden moeten zitten, maar omdat daar voor ons geen vluchtmogelijkheden waren was het te gevaarlijk om daar in te gaan. Toen ik dat hoorde vond ik het niet meer zo erg dat we niet gevonden hadden. Stel je voor dat we voor een kudde olifanten uit hadden moeten rennen....Maar goed het was wel spannend.

Dit was het pad waar we over renden:

En dit was de jungle:

 

 

Sporen van een beer:

Tijdens de verdere tocht bleef het rustig. De gids vertelde ons erg veel onderweg en dat was leuk. We konden zijn Thaise Engels steeds beter verstaan. Die man was 50 en was nog nooit in Bangkok geweest. Konden we ons bijna niet voorstellen, maar dat is natuurlijk eigenlijk niet zo vreemd. De tocht heeft zo'n 3 uur geduurd. We waren versleten aan het eind, vooral door de hitte (en wat honger; we hadden om half 7 gegeten en om 14.00 uur gingen we lunchen).

Daarna reden we met de truck naar de lunchplek. We kregen een klef stokbroodje en weer verse ananas en watermeloen. We waren toen vlakbij de waterval uit de film The Beach. Dat was een dipmomentje voor Martine. De tocht ernaartoe was behoorlijk steil bergaf en de waterval was vooral toeristisch en klein. Dat viel dus een beetje tegen.

                       
                                                                       

Na de waterval gingen we door naar een uitzichtpunt.Onderweg in de truck zagen we weer veel apen. De gids had de schillen van een watermeloen bewaard en die gaf hij aan de apen.

                                                                
En ineens dan toch nog een olifant:

                                                                      

Bij het uitzichtpunt zette de gids ons op en stuk rots en wilde perse een foto van ons maken op een bepaalde plek. We zagen pas later dat we op een uitstekend stuk rots stonden. Hij heeft denk ik iedere keer als hij dat doet weer lol.

En dan natuurlijk nog even de onvermijdelijke groepsfoto.

Terug bij de lodge hebben we lekker geluierd. Even gezwommen, lekker gelezen en gegeten. Maarten had enorm zijn lippen verbrand aan de pepers in de noten die we als borrelhapje hadden besteld en hij heeft dus een hele tijd met zijn mond in een glas bier gehangen. Het eten was niet echt geweldig. We hadden te zure gehaktdingen en dat andere smaakte een beetje chineserig en was ook niet lekker. De kip met cashewnoten waren wel heel lekker.